We moeten terug! / Het Noordereiland

Ja, ja, we moeten terug. Het zit namelijk zo. We hadden een cruise geboekt waarbij we dolfijnen zouden gaan spotten en, als het allemaal goed gekeurd was (o.a. geen kleintje bij zwom) dan zouden we er ook mee gaan zwemmen. Een 95% succesgarantie om dolfijnen te zien, aldus de website. De reviews beschreven dat we 50% kans zouden hebben om met dolfijnen te kunnen zwemmen. Goede kansen dachten wij dus. Als groot dolfijnenfan keek Ilona dagenlang naar deze cruise uit. Helaas pakte de ‘succesgarantie’ toch behoorlijk anders uit. Na vier uur in het water van de Bay of Islands te hebben getuurd hebben we geen enkele dolfijn gezien. Ook de schipper had geen dolfijn gevonden. Helaas voor ons. Gelukkig (!!) hebben we nu wel een voucher om kosteloos de tour over te doen. Driewerf hoera! Dit past helaas niet echt in ons schema. De voucher is levenslang geldig dus we moeten nog een keer terug om de voucher te gebruiken.

In Nieuw-Zeeland is het nu lente. Dat betekent dat er veel kalfjes en lammetjes in de weide rondlopen. Het is één groot feest om dit te bekijken. De weiden waarin ze grazen zijn erg groen. Volgens de locals heeft het de afgelopen paar maanden heel veel geregend (meer dan normaal) waardoor alles nu heel groen is. Het fijne voor ons is dat het nu gelukkig droog is en we kunnen genieten van heerlijk voorjaarsweer, inclusief veel zon. Het dragen van een korte broek is wat enthousiast, maar de zonnebrandcrème is zeker nodig.

Het Noordereiland van Nieuw-Zeeland heeft een wisselende natuur. Deze natuur verandert snel, wat het rijden hier leuk en afwisselend houd. Na iedere bocht is er wel weer iets nieuws te zien. Zo zijn we al door heuvelachtige graslanden gereden, maar troffen we ook stukken waar het helemaal vlak is (leek een beetje op Nederland). In het noorden van het Noordereiland hebben we forse dichtbegroeide bossen gezien met Kauri. Kauri is de op één na grootste boom ter wereld (de nr 1 is de Californische Redwood). De dikste boom die we gezien hebben is 16 meter in omtrek (dus ruim 5 meter doorsnee) en de hoogste was ruim 50 meter hoog. Naast bossen zijn er op het Noordereiland ook bergen inclusief sneeuw. Op Mount Ruapehu, de hoogte, werd zelfs nog geskied. Het is een ontzettend groot contrast met het warme weer dat we in Australië hebben gehad. Ook grote meren (o.a. Lake Taupo) en kolkende watervallen maken dat het landschap hier heel mooi is. Zelfs de stranden zijn hier erg wisselend. Zo heb je stranden met hoge duinen, maar ook rotsstranden en steile kliffen. Verder hebben we zowel stranden met licht zand als met zwart zand gezien.

Het Noordereiland van Nieuw-Zeeland ligt op een breuklijn. Dit zorgt voor een groot geothermisch gebied, waar we ruim vier dagen rond hebben gekeken. Zo is Ronald de eerste dag naar een actieve vulkaan geweest (White Island). Ik heb de tour niet gedaan omdat ik dan 2x1,5 uur kotsend in een boot moest zitten, om vervolgens met een gasmasker 1,5 uur op een eiland rond te lopen. Maar Ronald heeft genoten en de foto’s zijn erg mooi geworden. Voor mij was dit een fijne rustdag. Na White Island zijn we doorgereden naar Rotorua. Rondom dit erg toeristische dorpje hebben we veel mooie dingen gezien, van modderpoelen, meren met veel verschillende kleuren door de verschillende mineralen en geisers. Eén van deze geisers (Lady Knox in Wai-o-Tupa) wordt hier opgewekt met zeep. Dit om er een toeristische attractie van te maken, zodat de geiser iedere dag stipt om 10:15u spuit. Als ze dit niet doen, spuit de geiser maar één keer per drie dagen. Commercieel gezien uiteraard minder interessant. Wij waren verrast. We weten nog dat ons in IJsland vertelt werd dat ze geen zeep meer in de geisers doen. De geisers putten uit en stoppen na verloop van tijd. Het zeepgebruik heeft ervoor gezorgd dat de grootste geiser in IJsland (Geysir, vandaar dat we het een geiser noemen) het niet meer doet. Ik hoop niet dat dit hier ook gebeurt. De geisers hier vielen ons wel een beetje tegen. Maar dat komt waarschijnlijk omdat we meer en grotere in IJsland gezien hebben. De andere toeristen waren gelukkig enthousiast.

Het voordeel van een geothermisch gebied is dat er veel warmte uit de grond komt. Dus ook volop warm water. Bij veel campings in dit gebied zijn dan ook gratis hotpools te vinden. Ook is er een strand, Hot Water Beach genaamd, waar je je eigen hotpool kan graven. Bij eb is het warme water zo dicht bij de oppervlakte dat je de stoom uit de grond ziet komen. Hier hebben we dan ook genoten van onze eigen gegraven kuil op het strand.

In Rotorua hebben we ook wat meer van de Maori cultuur geleerd. Zo zijn we naar een avondvullende show geweest met zang, dans (o.a. een Hakka) en een Hangi. Dit is een traditionele Maori maaltijd die enkele uren is gestoomd in de warme dampen in een afgesloten gat in de grond. Na de heerlijke maaltijd zijn we met een gids naar de naastgelegen dierentuin geweest waar we kiwi’s gezien hebben. De kiwi is een locale nachtvogel en is in het donker het meest actief. De kiwi is één van de vele kwetsbare dieren in Nieuw-Zeeland die nooit met roofdieren in aanraking is gekomen, Nieuw-Zeeland ligt immers al heel lang geïsoleerd waardoor veel dieren hier al eeuwen geen natuurlijke vijanden hebben gehad. Kiwi’s kunnen zich dan ook niet beschermen tegen de vele roofdieren die de Europeanen in de 19e eeuw naar Nieuw-Zeeland hebben gebracht. Het nadeel van ’s nachts kiwi’s spotten is dat je ze dan niet super goed kan zien, maar het is heel leuk om deze beestjes in hun verblijf rond te zien rennen.

Nieuw-Zeeland heeft veel grotten. In grotten die een waterstroom bevatten leven gloeiwormen. Dit zijn eigenlijk geen wormen, maar larven van vliegen. Met een tour kan je deze beesten goed van dichtbij bekijken, en dat hebben we dan ook gedaan. Een foto ervan maken is helaas lastiger. Gelukkig hebben we van de organisatie een paar mooie foto’s via de mail gekregen.

Het wemelt hier van de filmlocaties van Lord of the Rings. Als voorbereiding op onze vakantie hebben we thuis dan ook alle LOTR films gezien, voornamelijk vanwege de mooie landschappen die hier voorbij komen. Tijdens de vakantie hebben we nog snel de drie Hobbit films gezien. De laatste op de avond voordat we onze excursie naar Hobbitton hadden gepland. Deze filmset is fantastisch. Hij is gedetailleerd en kleurrijk. De set die bezichtigd kan worden is de set die gebouwd is voor de drie Hobbit films. De set is destijds gebruikt werd voor de opnames van LOTR is toentertijd afgebroken. De landeigenaar wilde hem niet behouden en niets leek erop dat er geld aan te verdienen viel. Voor de Hobbit films is de set opnieuw gebouwd met duurzame materialen. Hij kan nog zeker 50 jaar blijven staan. Dus hebben we hier zo’n 40 hobbithuisjes gezien en een biertje gedronken in de Green Dragon. Naast Hobbitton hebben we uitgekeken over Mordor (vanaf de ski-area van Mount Ruapehu) en Mount Doom (Mount Ngauguhoe) gezien, bedekt met een laagje sneeuw. Er zijn nog heel veel andere filmlocaties van LOTR. Er is namelijk op ruim 150 locaties verspreid over heel Nieuw-Zeeland gefilmd. We hebben er wel een paar gezien, maar veel scenes zijn in de films na bewerkt. Je ziet nooit het shot uit de film.

Een populaire dag-wandeling hier op het Noordereiland is de Tongariro Alpine Crossing. In de zomer lopen hier ruim 1000 mensen per dag (totaal naar schatting 130.000 per zomer). Gelukkig zaten we net voor het seizoen en zagen we maximaal 30 mensen lopen. Je wandelt tussen twee grote vulkanen door (Mount Ngauguhoe en Mount Tongariro). Een mooie wandeling van 19,4km. Bij het informatiecentrum gaven ze aan dat het nogal koud kon worden. Daarom hadden we ons bij aanvang van de wandeling warm aangekleed, inclusief warme trui, handschoenen en net gekochte Nieuw-Zeeland muts. De trui ging al na een half uur uit, omdat het in het dal toch nog behoorlijk warm bleek te zijn. Bij de top aangekomen, op ruim 1800 meter boven zeeniveau, was het toch wel wat frisjes. Hier liepen we namelijk door de sneeuw. Het vroor en de ijzige wind maakte dat de gevoelstemperatuur ver onder 0 graden Celcius lag. Het uitzicht was werkelijk fantastisch! Helaas liepen we tijdens een groot deel van de afdaling in een wolk, maar ook dat heeft wel iets. Moe maar voldaan kwamen we na 7,5 uur terug bij onze camper.

De nachten kunnen hier nogal koud zijn. Zeker in gebieden waar sneeuw op de bergtoppen ligt koelt het na zonsondergang snel af en daalt de temperatuur richting het vriespunt. Hier waren we niet geheel op voorbereid. Maar gelukkig hebben we in de camper dikke slaapzakken. Het comfort van de camper is stukken beter dan de eerdere campers. Deze heeft een stuk minder kilometers gereden en dat merk je bij het rijden en aan de matrassen van de bedden. De camper is wel een automaat. Fijn dat er niet geschakeld hoeft te worden. In dit bergachtige gebied is het echter niet altijd handig als de camper niet tijdig (lees: vrijwel nooit) terugschakelt.

Vandaag zijn we naar een plek geweest waar we honderden zeehonden in hun natuurlijke omgeving van dichtbij konden bekijken. Bij sommige stonden we slechts op 1,5 meter afstand. Dit was erg leuk. De zeehonden snoven slechts enkele keren, en keken nauwelijks naar ons om. We hadden nog maar weinig Wildlife in Nieuw-Zeeland gezien (in vergelijking met Australië), wat het een aangename afwisseling maakte.

Zondag middag sluiten we ons avontuur op het Noordereiland al weer af. We nemen dan de ferry voor de laatste 2,5 week op het Zuidereiland. Tot die tijd gaan we o.a. souvenirs shoppen en musea in Wellington bezoeken. Eén over de Maori cultuur (Te Papa) en een werkplaats waar veel maskers en relikwieën worden gemaakt voor films, waaronder voor de Lord of the Rings (Weta Cave). Daarna zetten we ons avontuur voort op het Zuidereiland!

Groetjes Ronald en Ilona